AYKIRIYIZ SEBEP AYRILIKTAN
Barut kokuları geliyorsa içinden
Bir köprü havaya uçmak nöbetindeyse
Rüzgarın umrunda değilse topraklarınız
Yamalı bir gönül kalmış ise elinizde
Bir kuru dal gibi dönersiniz güneşin peşinde.
“Dostlarım!”söyleyecek sözüm yok başka
Yavaş yavaş yürüyün yol çok uzun zaten
Varırlar menzile yavaş neymiş bilenler bir gün
Zaten gönül yamalı insanlık yaralıysa
Bir kuru gölge gibi yaşarsın güneşin izinde
İstanbuldan uzak tutan beni Ankaraymış
İstanbulda bu yüzden bahtı karaymış
“Dostlarım”seslendim gelin tutun beni
Mecalsız insanlığım nerdeyse düşeceğim
Dirilmek üzre bir cesedim Haci Bayram düzünde.